Otóż gry ponoć wymyślili Lidyjczycy. Za króla Atysa (ok XII w.p.n.e.) Lidię nawiedził wielki głód. Głodujący zaczęli sobie radzić z nim w taki sposób, iż wymyślili… gry. Jednego dnia grali, aby zapomnieć o jedzeniu, a kolejnego jedli.
Lidyjczycy przez jakiś czas znosili go [głód] cierpliwie, potem, gdy nie ustawał, szukali środków zaradczych (…). I tak wynaleziono wtedy grę w sześciany, kostki zaokrąglone, piłkę i wszystkie inne rodzaje gier, z wyjątkiem warcabów; tego bowiem wynalazku nie przypisują sobie Lidyjczycy. Po wynalezieniu gier tak się wobec głodu zachowali: przez jeden dzień grali bez przerwy, aby nie pożądać jedzenia, a w drugim dniu, przestając grać, jedli. W ten sposób spędzili osiemnaście lat…
Herodot
