Historia gier obfituje w niespodzianki, które potrafią zaskoczyć mniej i bardziej doświadczonych badaczy tudzież ludologów. Niech za przykład posłuży ten oto cytat:
To fragment z romansu z 1928 roku, wydanego w naszym kraju tylko raz – w 1936 roku w tłumaczeniu Aleksandra Wata. Autorem książki jest francuski powieściopisarz, który miał niesamowite tempo – jedna książka rocznie od 1918 do 1938! Wśród wielu jego historii jest też romans z odrobiną gier bitewnych w tle.
Pierre Benoit urodził się w 1886 roku, a zmarł w 1962. Nie znalazłem nic na temat jego zainteresowań grami czy figurkami. Niemniej w powieści “Aksela” umieścił stron kilka na ten temat.
Nie chcę tu wrzucać zbyt wielu informacji o książce, bo fabuła klasyczna – zakochani, nieszczęśliwa miłość, wojna itp. Ale jeden z bohaterów powieści jawi się wpierw jako fan figurek.
Wspomniany jenerał kolekcjonuj figurki z wielkim pietyzmem odwzorowujące żołnierzy z dawnych bitew, nie szczędząc na to wydatków.
Na kartach książki autor streszcza nieco zasady, ale też przedstawia starcie pomiędzy dwoma graczami.
Opisana przez Benoit mechanika stała się podstawą zbioru zasad gry bitewnej opracowanej przez członków Société des Collectionneurs de Figurines Historiques u progu II wojny światowej. Ale to już zupełnie inna historia 🙂
