Little Computer People to gra wideo z 1985 roku, będąca silną inspiracją dla Willa Wrighta przy tworzeniu jego słynnego “The Sims”. Niektórzy uznają ją za pierwszą symulację życia.
Niemniej warto wspomnieć, że zanim pojawiły się Tamagotchi i pokemony wirtualne życie było obiektem badań naukowców, takich jak choćby brytyjski matematyk John Horton Conway. Już w 1970 roku stworzył on “grę” nazwaną “Game of Life” lub po prostu “Life”.
“Gra” miała postać nieskończonej, dwuwymiarowej kratki, na której pojawiają się kwadratowe >komórki<, przyjmujące dwa stany – żywa lub martwa.
1) Martwa komórka, która ma dokładnie 3 żywych sąsiadów, staje się żywa w następnej jednostce czasu (rodzi się).
2) Żywa komórka z 2 albo 3 żywymi sąsiadami pozostaje nadal żywa; przy innej liczbie sąsiadów umiera (z „samotności” albo „zatłoczenia”).
Co ciekawe, była to tzw. “zero-player game”, co oznacza, iż działania na wirtualnej planszy zależały tylko i wyłącznie od początkowego stanu wprowadzonego przez człowieka. Podobnie rzecz się ma ze współczesnymi strategiami czy grami sportowymi, gdy obie strony rywalizują zarządzane przez sztuczną inteligencję.
A oto przykładowa “rozgrywka” w “Game of Life”:
