Kim Mohan był bez wątpienia jednym z gigantów branży, pionierem w Złotych Latach TSRu, wieloletnim redaktorem naczelnym znacznego wówczas czasopisma “Dragon” (od numeru 49 aż do 114). Trafił do magazynu we wrześniu 1979 roku jako trzecia osoba w zespole, który niezbyt się później powiększał. Jak łatwo zauważyć, za jego epoki czasopismo przeżyło ogromną ewolucję.
Jako autor pojawił się w podręcznikach do narracyjnych gier fabularnych (Wilderness Survival Guide z 1986 roku czy Cyborg Commando z 1987), na planszówkach (Food Fight z 1980) oraz w książkach (trylogia Cyborg Commando z lat 1987-1988 napisana z Pamelą O’Neill).

Był również redaktorem wielu niezwykle pozycji Gygaksa sprzed dekad – wymienić wypada podręcznik Unearthed Arcana (1985) czy greyhawkową powieść Saga of Old City (1985). Podążył zresztą za Garym do New Infinities Productions, ale powrócił do TSRu, by pracować choćby nad Spelljammer: AD&D Adventures in Space (1989) czy Alternity oraz mniej znanymi tytułami jak Jakandor. Był wreszcie głównym redaktorem trzeciej edycji Dungeons & Dragons przez początkową fazę jej powstawania i odpowiadał za wygląd m.in. bardziej współczesnych dodatków, jak Sword and Fist: A Guidebook to Fighters and Monks (2001) i Psionics Handbook (2001). Jego nazwisko pojawia się też w kilku ostatnich pozycjach: Waterdeep: Dragon Heist (2018), Waterdeep: Dungeon of the Mad Mage (2018) i Mordenkainen’s Tome of Foes (2018)
Właśnie jako redaktor odcisną chyba największe piętno na RPGach (i nie tylko). Bo choć wpierw przewodził “Dragonowi” (w latach 1984-1994), a potem czasopismu przejętemu przez TSR w 1982 roku, czyli “Amazing Stories” (lata 1991-1995 i 1998-2000), za co był nominowany do Locus Awards jako “Best Editor” i “Best Magazine or Fanzine” (z zespołem).
Bez wątpienia odszedł jeden z wielkich pionierów i współcześnie docenianych twórców…