2 stycznia 2019 roku odszedł Darwin P. Bromley. Studiował matematykę, z wykształcenia był prawnikiem, a z growej perspektywy – mózgiem i sercem Mayfair Games u jego początków. Grami interesował się już w latach 60. XX wieku. Warto przy okazji przypomnieć co nieco historii tej firmy i jej założyciela.
Darwin P. Bromley
Darwin założył Mayfair Games w 1981 roku. Pierwszym dziełem działającego w Chicago wydawnictwa była kolejowa gra Empire Builder, zaprojektowana przez Bromley’a i Billa Fawcetta. W światku RPGowym o firmie zrobiło się głośno rok później… Bromley aktywnie brał udział w pracach nad dodatkami z serii Role Aids.
Był też pomysłodawcą wielu elementów Sim City: The Card Game oraz współtwórcą planszówek i karcianek, w tym m.in.: Agent of Change, Alibi, Ellery Queen’s Mystery Magazine Game, Eurorails, nawiązujące do filmu The Keep czy najbardziej złożoną z tzw. crayon rail games od Mayfair – Iron Dragon (1994), gdzie klasyczne elementy strategiczne wymieszano z klimatem fantasy.
Jako jeden z pierwszych w USA dostrzegł potencjał eurogier i sprowadził je do swojego kraju. Przez lata pełnił funkcję wiceprezesa GAMA Trade Show, którego był współzałożycielem. Wraz z bratem był kolekcjonerem i fanem gier. Aktywnie działał także w skautingu.
Zmarł po długiej chorobie.
Crayon rail games
Bromley z Fawcettem stworzyli Empire Builder – pierwszą z kilkunastu gier zaliczanych do gatunku crayon rail games lub crayon-style train games. Angielski wyraz crayon oznacza oczywiście kredkę, a gracze różnymi kolorami łączyli punkty na mapie, tworząc sieć. Rzecz jasna kredki były zmywalne. Pozostałe elementy były w zasadzie klasycznie strategiczne. Ostatnia gra z gatunku ukazała się w 2003 roku, a była to planszówka Lunar Rails M. Roberta Stribula z grafikami Larry’ego Elmore’a, wydana oczywiście przez Mayfair.
Role Aids i RPGi
Seria produktów pod wspólnym tytułem Role Aids była przeznaczona do użycia ze słynnym wówczas Advanced Dungeons & Dragons. Pomysłodawcą był wspomniany Fawcett, który od wielu lat interesował się TRPG. W krótkim czasie ukazały się trzy pozycje: Beastmaker Mountain, Nanorien Stones oraz Fez I. Tu przydało się po raz pierwszy prawnicze wykształcenie Bromleya, który był przekonany, że Mayfair nie potrzebuje żadnej licencji od TSRu, o ile zachowa się ostrożnie i rozsądnie.
Dlatego też począwszy od podręcznika Dwarves na okładce pojawił się słynny napis:
Advanced Dungeons & Dragons is a trademark of TSR Hobbies, Inc. Use of the trademark NOT sanctioned by the holder.
Na przestrzeni lat ukazało się 40-kilka podręczników zwanych Role Aids – w dwu „seriach”. Za drugą odpowiadał Ray Winninger, który w latach 90. XX wieku postarał się o wydawanie bardziej wyrafinowanych dodatków niż podówczas produkował TSR. W efekcie w 1993 roku założona przez Gygaksa firma zaskarżyła Mayfair za naruszenie praw autorskich, którymi był objęty system Advanced Dungeons & Dragons od 1984 roku.
Tu znów przydało się prawnicze wykształcenie Bromley’a – między innymi dzięki niemu sąd uznał, że w kilka pozycji w nielicznych aspektach naruszało prawa TSR, ale cała seria już nie. W efekcie Mayfair publikował kolejne dodatki, aż wreszcie wydawca AD&D… wykupił firmę z Chicago.
Warto przy okazji zaznaczyć, że dodatki Mayfair były dobrze oceniane przez recenzentów. Doceniali oni przemyślaną treść i przydatność w rozgrywce. Również jakość wydawanych pozycji była – jak na tamte czasy – niezła. Niemniej produkty nie były szerzej znane na rynku, choć oferowały interesujące rozszerzenia.
Mayfair wydawało nie tylko „dodatki do AD&D”, ale również własne podręczniki, w tym inspirowanej komiksową Aeon Flux Underground RPG (1993) czy DC Heroes RPG (pierwsza edycja w 1985, trzecia w 1999), które doczekało się także uproszczonej wersji Batman Role-Playing Game (1989) wydanej w połączeniu z premierą filmu Batman Burtona.
Planszówki
Bromley był jedną z pierwszych osób w Stanach Zjednoczonych, która zainteresowała się dystrybucją oryginalnych niemieckich planszówek. Połączywszy siły z Jay’em Tummelsonem z firmy 54°40′ Orphyte postarał się o prawa autorskie do amerykańskich wydań hitów z Europy. W 1995 roku Tummelson oficjalnie dołączył do Mayfair, a dopiero później założył Rio Grande Games. Wydawnictwo, pod wodzą Bromley’a, opublikowało liczne klasyki, jak Grand Prix, Modern Art, Manhattan, Streetcar czy przełomowe The Settlers of Catan, które ukazało się w USA w 1996 roku. W 1997 roku w Mayfair zaczęły się kłopoty finansowe.
Dalsze losy Mayfair Games
W 1997 roku Iron Crown Enterprises przejęło Mayfair, wykupując większość aktywów i rozpoczynając nową działalność pod marką Ironwind, Inc., ale zachowując trademark Mayfair Games.
W 2007 roku prezesem firmy został Pete Fenlon. Nowe wcielenie Mayfair oznaczało kolejną reorganizację i duże skupienie na grach z rodziny Catana. W samym 2013 roku wydawnictwo sprzedało 750 tysięcy tytułów nawiązujących do tej marki.W styczniu 2016 roku wszelkie aktywa związane z angielskojęzycznym Catanem trafiły do Catan Studio, należącego do Asmodee Group. W 2018 roku Mayfair przestało istnieć, po wykupieniu przez Asmodée Éditions, które nieco wcześniej nabyło także prawa do polskiego Rebela.
A w moim sercu Mayfair zawsze pozostanie związane z poniższym dodatkiem, który wzbudził liczne emocje u początku mej eRPeGowej drogi:
